Fotograficzny atlas anatomii człowieka

W literaturze światowej dostępnych jest wiele podręczników anatomii, ale trudno jest znaleźć uzupełniający atlas przydatny zarówno dla studentów nauk paramedycznych, jak i dla profesjonalistów. Obecnie dostępne atlasy zawierają tradycyjne fotografie i rysunki preparatów anatomicznych. Z uwagi na złożoność budowy sekcjonowanych preparatów studentom trudno jest wyobrazić sobie daną strukturę anatomiczną przestrzennie. Posługiwanie się wieloma fotografiami i rysunkami w pełni obrazującymi struktury anatomiczne pomoże im zrozumieć budowę anatomiczną. Preparowanie zwłok nadal jest najlepszą metodą studiowania anatomii. Jednakże często nie jest to możliwe ze względu na ograniczenia natury technicznej, krótki czas zajęć prosektoryjnych oraz narastające trudności w dostępie do zwłok. Spełnienie powyższych potrzeb było zamierzeniem tej publikacji (fragment przedmowy autorów atlasu).

Zaletą tego nowoczesnego, zwięzłego, a przy tym łatwego w odbiorze i wygodnego atlasu (ze względu na jego wielkość) jest to, że zawiera krótkie wprowadzenie do anatomii, obejmujące ogólny opis całego ciała i poszczególnych jego układów oraz liczne starannie i trafnie dobrane fotografie obrazujące wzajemne relacje poszczególnych struktur anatomicznych, widoczne zarówno na preparatach utrwalonych, jak i świeżych - w różnych projekcjach. (...) Należy także zwrócić uwagę na nader pożyteczną rolę, jaką dla studiującego odgrywa załączony na końcu tego dzieła skorowidz mian anatomicznych, ponieważ często te same elementy anatomiczne pojawiają się na kilku różnych fotografiach, (fragmenty przedmowy prof. dr. hab. med. Ryszarda Aleksandrowicza).

Bardzo przejrzysty system opisu fotografii umożliwia wygodne uczenie się topografii struktur anatomicznych. Pomimo niewielkich rozmiarów atlasu fotografie obejmują najistotniejsze zagadnienia z anatomii. Książka ta może być dobrą pomocą dydaktyczną dla studentów wydziałów lekarskich i lekarsko-dentystycznych uczelni medycznych, jak również wydziałów pokrewnych. (fragment opinii prof. dr. hab. med. Jerzego Gieleckiego)